Wandelroute gelopen op: 3 juni 2023
16: Echt – Spaubeek (28,1 KM)
Echt, we komen nu wel in de buurt van de Pietersberg hoor. De een-na-laatste etappe en er wordt getrakteerd op een fantastische wandelroute. Zo ook als het Pieterpad door de Groene Taille van Limburg loopt, daar waar Nederland slechts 4,8 kilometer breed is. En zo sta je ook best gemakkelijk ineens weer eventjes op Duits grondgebied, dat is vaker voorgekomen tijdens het bewandelen van het Pieterpad.
Het dorpje Isenbruch is het meest westelijk gelegen Ortschaft van Duitsland, op spuugafstand van Nederland dus en ook het meest Westelijk gelegen stukje grond van Duitsland. Terug naar Nederland en de Geleenbeek volgend is Sittard duidelijk aan de horizon aan het verschijnen. Ik vind Sittard altijd verrassend. Het laat je verrassen door het oude centrum, middeleeuwsachtig, maar er zit tegelijkertijd niet heel veel leven in de stad. Tenminste, van alle keren dat ik er was, was dat mijn ervaring. Maar het is absoluut wel de moeite waard om te bezoeken. Zo ook om toch even een bezoekje te brengen aan de Basiliek van O.L.V. van het Heilig Hart.
Via de Markt en met zicht op het zeventiende-eeuwse Dominicanenklooster wordt er doorgestapt naar Spaubeek. Er wordt wel wat geklommen, maar met alle kapelletjes die je onderweg tegenkomt is er ongetwijfeld genoeg kracht. Wat ook motivatie geeft is een gevarieerd en mooi landschap. En de tegenwind bij het dorpje Wintraak. Als kers op de Vlaai worden de kuiten nog een keer goed aangespannen. Met een hellingspercentage van bijna 8 procent lopen we de Wanenberg op dan als tweede kers loop je nu ook nog eens over een van de verste uitlopers van de Ardennen op het plateau van Doenrade.
En dan volgt het gehuchtje Terstraten of zoals ze het daar zeggen Tersjtraote, waar je je zo 70 jaar terug in de tijd waant. Een stuk verder piepen we onze OV-Chipkaarten in op het perron van station Spaubeek. Het is tijd deze een-na-laatste etappe af te ronden en een lekker en koud biertje te nuttigen.