Wandelroute gelopen op: 16 februari 2024
01. Antwerpen-Berchem – Lier (18,4 KM)
Het is een dag met typisch Nederlands weer. De lucht is grijs en direct nadat ik op mijn smartwatch het start-knopje heb ingedrukt begint het ook te miezeren en dat terwijl ik een mooi-weer wandelaar ben. Afijn, de eerste stappen zijn toch al gezet. Op nog geen 5 minuut lopen vanaf Berchem ligt het eerste mooie natuurgebied al, Natuurpark Wolvenberg. Zoals iemand het op google omschrijft als een klein paradijselijke oase geprangd tussen de verkeersdrukte op de Ring en Singel te Berchem. Het is heel recentelijk opgeknapt en er loopt nu een deftig vlonderpad door. Absoluut de moeite waard.
De Berchembrug over de Ring en enkele spoorlijnen zorgt voor een veilige oversteek naar het Brilschanspark, op het moment dat ik daar langs liep was het park volop in herontwikkeling en reden kiepwagen en bulldozer volop rond en zodoende kon ik helaas geen gebruik maken van de door mij uitgestippelde rondgang door dat park, dus een stukje afsnijden door de woonwijk dan maar. De stad Antwerpen is op het moment van schrijven volop bezig om de parken met elkaar te verbinden om zo de stad aan deze kant een groene long te geven.
Via de Fruithoflaan passeer ik later twee actieve treinstations op steenworp afstand van elkaar. Mortsel-Deurnesteenweg en Morstel zelf. Na passage van deze twee spoorlijnen kom ik uit op het terrein van een groot zorg- en jongencomplex waar voor de bewoners alles binnen handbereik is en voor mij als wandelaar de straten toegankelijk zijn en bovendien toegang geven tot een stuk groen/park naast weer een andere spoorbaan. Dit is al spoorbaan nummer drie die ik tegenkom op zeer korte afstand van elkaar. In dit stuk park ben ik blij dat ik hoge wandelschoenen aangetrokken heb, het is behoorlijk nat en blubberig en mijn schoenen veranderen dan ook snel van kleur maar mijn sokken blijven droog. Met een slinger bereik ik de andere kant van de spoorbaan en loop ik parallel daaraan over het fietspad, of tegenwoordig heet het fietssnelweg.
In het oosten van Mortsel, terug in de woonwijk kan nog mooi een klein stuk van het Park Savelkoul meegenomen worden en loopt de route verder over de keien van de Sint-Jozefkerk via een mooie laan naar Kasteel Fruithof en ook de weg terug naar de spoorlijn stelt niet teleur. Daar aangekomen bij de spoorwegovergang wordt druk aangeschoven in de rij wachtenden. De spoorwegovergang is met grote regelmaat gesloten voor wegverkeer en de spoorbaan is erg druk bereden. Dit stuk van de IJzeren Rijn wordt intensief benut door zowel reizigers- als goederentreinen. En ben je zelf niet overtuigd, loop dan vooral dit stuk want het volgt voor een behoorlijke tijd de spoorbaan, tot je bij Lier aankomt, waar nog genoten kan worden van een ommetje door het Papegaaienbos (en als je daar geen zin in hebt, loop je gewoon door). Het begint weer te regenen en aangezien er al genoeg drap aan mijn schoenen hangt loop ik het Papegaaienbos voorbij, laat mij dus vooral weten wat ik gemist heb.
Via het Galgeveld en de Tuinweg loop ik Lier in. Het treinstation is zichtbaar aan de horizon maar de laatste meters vallen soms tegen. Dit stuk van Lier is alles behalve pracht. Een zee aan staal aan de Tramweglei, van geparkeerde auto’s, waar ik mij tussendoor wurm om het station te bereiken. Volgens de NMBS app heb ik nog 5 minuut voor een gunstige verbinding terug naar Nederland maar er komt maar geen eind aan deze parkeerplaats. De laatste meters in versnelling en door een gladde tunnel het perron op 1 minuut na geplande vertrektijd. Soms is treinvertraging wel handig, zoals vandaag. Ik stap snel in de Intercity terug naar Antwerpen-Berchem.