09. De Meern – Woerden (16,7KM)
Tussen het uitchecken in de bus en omgeven zijn van groen zitten nog een 120 seconden. Tussen twee woonkernen in bevindt zich een mooie groenstrook met een rondje steigerhout (let op, kan glad zijn). De A12 hoor je zoemen, maar gelukkig helpt de natuur een handje mee. Het Mauritspark, waar de route doorheen loopt, ligt er ook als buffer tussen de bebouwing van De Meern en de A12.
Het gebied wordt vooral gebruikt voor bewoning, dus echt loskomen van de bebouwde kom lukt niet. Wel voorziet de wandeling is het belopen van de groenstrookjes, zoveel als mogelijk. Pas als je weer terug bij de Leidse Rijn bent neemt de bebouwingsdichtheid af. We lopen nu over het geasfalteerde zandweg en maken een mini omweg om de vindplaats van een Romeinse wachttoren te aanschouwen.
Het is vooral meters maken, tot we Harmelen bereiken. Dit dorp is vooral bekend om de treinramp uit 1962.
Op 8 januari 1962 vond bij Harmelen de ernstigste treinramp uit de Nederlandse Geschiedenis plaats. Om 9:19 uur boort trein 164 die vanuit Leeuwarden via Utrecht naar Rotterdam reed zich nabij Harmelen ter hoogte van de Putcop in de flank van trein 464 die vanuit Rotterdam via Gouda naar Amsterdam op weg was. De ravage was enorm: de treinwagons ontspoorden en werden ineen- en omhooggedrukt. Bij deze ramp vielen 93 doden en 54 gewonden.
Waar Harmelen in de (interne) spoorwereld ook bekend om staat zijn de Harmelen-overwegen. Dit is een type overweg waarbij de spoorstaaf in een betonplaat van zeventig centimeter dikte is gegoten. Dit is de meest zware overwegvloer die er in Nederland is en gebruikt wordt. De eerste keer dat deze type overweg gebruikt werd was, heel verrassend, in Harmelen. Ook al bestaat die overweg niet meer, nog altijd wordt dit type “Harmelen-overweg” genoemd.
Daar hebben de oude Romeinen geen weet van overigens. We volgen het pad dat mee slingert met de Oude Rijn. In Woerden aangekomen loopt er een mooi oud pad parallel aan de Oude Rijn, genietend van de tuinen die hier aangrenzen, het water, de vriendelijke inwoners, loop ik naar mijn eindpunt voor vandaag, het station van Woerden.
Het stationsgebouw zelf is ook een pareltje. Het is in jugendstil uitgevoerd, gebouw in 1911.