Wandelroute gelopen op: 1 maart 2021
Gelijk een stevige wandeling. Deze wandeling start bij de Smullers op station Zwolle aan de centrumzijde. Niet dat ik mijzelf gelijk vol stop met gefrituurd voedsel, maar gemotiveerd en met een zak vol gezondere proviand loop ik via de Oosterlaan een stuk parallel langs het spoor en steek deze over door de in 1883 gebouwde oude Hoge Spoorbrug te beklimmen. Ik loop via de buurt Schellerlanden naar het bijbehorende Schellerpark en al snel laat ik de stad achter mij en laat ik mij omringen door groen. Via de uiterwaarden en beklim de dijk. Onderweg passeer ik de Kolenhaven. Waar nu nog de oude spooraansluiting met de IJsselcentrale goed zichtbaar. In alle rust loop ik kilometers door over de dijk met prachtig uitzicht over de IJssel. Ik geniet van vergezichten, de vele vogels en ooievaarsnesten. Bij Herxen klim ik van de dijk af en duik ik een smal pad tussen twee wateren in. Gigantisch veel vogels waaronder heel veel anseriformes waren goed op de hoogte dat de meteorologische lente begin maart begint. Oorverdovend. Al snel gaat het omgevingsgeluid over in voorbij razende auto’s en motoren. Het pad loopt verder langs de N337. Wat wel weer even schakelen is voor mij. Ik loop door totdat ik in Wijhe aankom en met rechts het pontje (Wijhese veer) en links het dorp zelf ga ik even bijkomen op een bankje met de zon op mijn bol en een broodje in mijn hand. Na de oversteek van de N337 met gevaar voor eigen leven passeer ik nog een tankstation en loop tot aan het treinspoor door en loop met de weg mee. Zo snel als ik in de drukte terecht kwam, zo snel ben ik er gelukkig ook weer uit. Ik loop ineens over een pittoresk landweggetje en links passeert in alle stilte een Intercity. Maar van die N337 ben ik helaas nog niet af, die doemt weer op aan mijn rechterkant (Barloseweg). Deze steek ik nogmaals over en loop ik langs de Barlosche Kolk richting Fortmond en passeer velden en zet mijn voeten op een leeg en nieuw geasfalteerd wegdek wat wel een mooi contrast geeft eigenlijk. Via het plaatsje Den Nul zet ik koers naar Olst en niet veel later loop ik het in een bocht liggend perron op.