Wandelroute gelopen op: 16 september 2023
06. Wageningen – Maurik
Ik was al bijna vergeten bij welke bushalte ik er uit moest. Het is tenslotte dan ook alweer even een tijdje geleden dat ik op de Wageningse Berg stond. Onderweg naar de Belmonte Arboretum (botanische tuin) word ik bijna overreden door een optocht van oude auto’s. Van deze kudde oldtimers wordt ongetwijfeld een generatie erg blij maar het koste mij bijna mijn eigen risico. De verkeersregels zijn blijkbaar bij dat soort optochten opgeschort. Snel de natuur in en met het wegebbend geluid van de bolides begint het getjilp van vogels, ritselende bladeren en krakende takken de boventoon te voeren.
Hier hoog op de Wageningse Berg kun je goed genieten van het uitzicht en kijk je uit over de Rijn en veel verder de Betuwe in. ik vind het een prachtig stuk Nederlands natuur. Daar waar ik nu naar kijk is ook waar ik heen loop. De Rijn wordt dus weer overgestoken maar niet voordat ik nog een stuk over de rand loop, door het bos en in een open veld een groep fazanten verras. De afdaling is ingezet en de Wageningse uiterwaarden aan de Rijn is waar ik nu door heen loop, en verwacht er niet veel van, maar de route loopt naar de haven van Wageningen. Je knippert een keer met je ogen en de omgeving verandert. September is Airborne maand. En de derde zaterdag van deze maand, mijn uitgekozen wandeldag dus vindt de Airborne Luchtlandingen en Herdenking plaats. Ik hoor een partij gedonder aankomen. Daar aan de horizon, boven de bossen zie ik oude vliegtuigen en enkele seconden springt er de één na de ander uit. Operatie Market Garden wordt volop op verschillende manieren herdacht.
Ter hoogte van voormalige Steenfabriek De Blauwe Kamer loopt ook de provinciegrens tussen Gelderland en Utrecht. Welgeteld drie stappen zet ik in de provincie Utrecht en vervolgens weer terug te zijn in Gelderland. Het is nog te vroeg om Gelderland achter ons te laten. De locatie bij de Blauwe Kamer is overigens erg geschikt om even tot rust te komen. Ondanks de aantrekkingskracht op andere wandelaars, fietsers, wielrenners en motorrijders is het wel een mooi stukje met zichtbaar sporen uit het verleden (ook letterlijk).
Tijd om de Rijn over te steken, met de Opheusdense Veer, een zgn. gierpont waar men gebruikt maakt van de stroming van de (Neder-)Rijn. De snelheid ligt niet hoog maar tegenwoordig helpt een hulpmotor op dit soort veren mee om de overtocht wat te versneller. Vooral om het overige scheepvaartverkeer zo min mogelijk te hinderen. Het brengt mij in ieder geval droog naar de overkant en daar loopt de route een flink stuk over de dijk richting de N233 en Kesteren. Ter hoogte van de autobrug buigt de wandelroute af van de dijk en tussen grazende koeien (waar zie je ze nog) loop je Kesteren in en gelukkig ook weer uit. Zo boeiend is Kesteren nou ook weer niet.
Door de Betuwe over dijkjes en langs schattige huisjes en fruitteelt (neem wat kleingeld mee) maar ik nog behoorlijk wat meters en bij Maurik duik ik van de dijk af en eindig ik mijn wandeling bij de Jumbo. Een koud biertje hebben ze daar in de koelkast staan en vlak daarnaast vindt je een bushalte. Ik ga voldaan maar ook wel vermoeid met de bus naar Tiel.